Brak opisu

Projekt Reduty Koszarowej dla batalionu piechoty powstał pod kierownictwem architekta Karla Friedricha Schinckela w 1827 r. Budowę rozpoczęto w roku 1828 a zakończono w 1833. Redutę Koszarową ulokowano w miejscu dawnej redity, zwanej „Szańcem Szwedzkim”. Całość składała się z trzyskrzydłowego budynku koszarowego na planie trapezu oraz budynku wartowniczego wraz z kasynem dla oficerów.

Kasyno gry. Sala Obrazowa, gdzie grało się w ruletkę. Ok. 1930 r. [IDX:2192,1128]

Widok kasyna w kompleksie Domu Kuracyjnego (Trzeciego), wzniesionego w latach 1910–1912. Ujęcie od strony południowej.

Najbardziej uczęszczany fragment sopockiego deptaka – pomiędzy zakładem kąpieli ciepłych a Domem Zdrojowym (budynek z arkadowymi wejściami to siedziba kasyna). W głębi – przeszklona galeria spacerowa przy molo. Wszystkie zabudowania widoczne po lewej stronie zdjęcia zostały spalone późną wiosną 1945 r.1929 r., Tow. Przyjaciół Sopotu. [IDX:2206,1160]

Lotnicze (balonowe?) zdjęcie centralnej części Sopotu, wykonane około 1930 roku. Zbiory prywatne. [IDX:1726,1624]

Sala restauracyjna Grand Hotelu (Kasino Hotelu). Jeszcze przed II wojną Kasino Hotel – jako najbardziej wytworny i nowoczesny obiekt noclegowo-rekreacyjny nad Bałtykiem – stał się częścią legendy Sopotu. Jego główne sale nosiły nazwy: Werandowa, Marmurowa, Koncertowa (dziś kasyno Grand Hotelu), Dancingowa i Brydżowa. 1928 r., BG PAN. [IDX:2206,1098]

Mieszcząca się w budynku kasyna tzw. Sala Czarna, przeznaczona do karcianej gry w bakarata. Zgodnie z regulaminem, grę w bakarata rozpoczynano o godz. 17, a kończono o 7 rano. Osobom pragnącym bez rozgłosu uczestniczyć w hazardzie o wysokie stawki oferowano specjalne gabinety. Każdego drugiego i szesnastego dnia miesiąca wydawano gazetkę kasyna, zawierającą zestawienia wyników, informacje o technikach gier, teksty ogólniejsze, a także odpowiedzi na pytania nurtujące gości. Fot. Bruno Machtans, ok. 1930 r., zbiór M. Przewoźniaka – Gdynia. [IDX:2190,1126]

Jeden ze stołów do gry w ruletkę, czynnych od godziny 11 przed południem do północy. Najniższa stawka (minimum za wszystkie szanse) wynosiła 2 gdańskie guldeny; najwyższa (maksimum za proste szanse) – 2400 guldenów. Stała karta wstępu sprzedawana była osobom, które ukończyły 21 lat. Od godziny osiemnastej nie wpuszczano gości w odzieży sportowej albo plażowej. Kasy wymieniały na guldeny wszystkie waluty. Ok. 1935 r., zbiory prywatne. [IDX:2190,1126]

Nieistniejący dziś hazardowy aneks Domu Kuracyjnego, a konkretnie Sala Obrazowa do gry w ruletkę. Fot. Bruno Machtans, ok. 1935 r., zbiór Sopockiego Domu Aukcyjnego. [IDX:2190,1126]

Koncert w istniejącej do dzisiaj, a zbudowanej w 1930 r. muszli przy Skwerze Kuracyjnym. Od połowy XIX w. koncerty dla kuracjuszy organizowano w różnych miejscach Skweru. W 1904 r. zbudowano pierwszą muszlę koncertową nie opodal mola. W 1915 r. istniały już dwie muszle – po przeciwległych stronach Skweru. Potem na miejscu jednej z nich stanęło kasyno, a miejsce drugiej zajęła część oszklonej galerii spacerowej od strony Grand Hotelu (Kasino Hotelu).1936 r., „Die Möwe". [IDX:2208,1108]

Prowadzący na molo deptak przed południową elewacją Domu Kuracyjnego – część najruchliwszego sopockiego szlaku spacerowego. Do dzisiaj ocalały jedynie ściany parterowego pawilonu, gdzie obecnie mieści się nocny lokal rozrywkowy „Fantom". W prawym górnym rogu widać pochodzącą z lat 1922–1923 dobudówkę, mieszczącą kasyno gry. W 1945 r. niemal cały widoczny ciąg zabudowy został spalony. Ok. 1935 r., zbiory prywatne. [IDX:2174,1164]

Kasyno oficerskie na terenie koszar przy ulicy Słowackiego (Hochstriess). Zabudowa do dziś częściowo zachowana.