Brak opisu

Długie Ogrody i widok na kościół św. Barbary i budynki północnej pierzei ulicy oraz ogrodzenie Pałacu Mniszchów.

Brak opisu

W roku 1760 ukończono budowę pałacu przy Długich Ogrodach, na zlecenie Jerzego Augusta Mniszecha, zaufanego króla Augusta III. W 1796 r. stał się własnością króla Prus i ten przeznaczył budynek na siedzibę lokalnego gubernatora a następnie dowódcy gdańskiego garnizonu i taką funkcję pełnił do roku 1905 kiedy został rozebrany z względu na zły stan techniczny oraz wybudowania Komendantury generalnej u zbiegu ulic Silberhütte (Hucisko) i Elisabethwall (dziś Wały Jagiellońskie).

Zabudowa ul. Długie Ogrody oraz kościół św. Barbary.

Widok spod Stągwi Mlecznych w stronę Długich Ogrodów. Most Stągiewny w owym czasie by przepuścić pływające jednostki otwierał się na bok, w kierunku ul. Szopy. Widoczna wieża kościoła św. Barbary.

Podstawa wieży kościoła św. Barbary w Gdańsku. Widok z budynku położonego naprzeciwko kościoła przy ul. św. Barbary, z prawej zabudowa Długich Ogrodów.

Osamotniona brama przed wyburzonym już Pałacem Mniszchów. Pałac ten wybudował w 1760 r. Jerzy August Mniszech marszałek koronny za czasów Augusta III ale nie przebywał tu za często i obiekt jeszcze w XVIII wieku popadać zaczął w ruinę. W porozbiorowym Gdańsku, pałac nabył król Prus i budynek stał się początkowo siedzibą gubernatora miasta a następnie (za wyjątkiem czasu napoleońskiego) dowódcy garnizonu gdańskiego.

Panorama miasta widziana z wieży kościoła św. Barbary w kierunku zachodnim.

Widok północnej pierzei Długich Ogrodów w kierunku zachodnim. Za widocznym płotem, koszary szykowane do rozbiórki. W głębi widoczna nieistniejąca nawa kościoła św. Barbary.

Budynek powstały w 1766 r i znajdujący się przy Długich Ogrodach. To tu m.in. skoszarowane były niektóre pododdziały Przybocznego Pułku Huzarów (Leibhusaren Regiment) zanim trafiły do nowo zbudowanej jednostki przy ul. Słowackiego. Stan przed całkowitym wyburzeniem, przez lewe skrzydło budynku otworzony będzie wjazd w ul. Seredyńskiego.

Przebudowa Mostu Stągiewnego. Na wprost ulica Długie Ogrody, po prawej Szopy.

Tramwaj wjeżdżający przez Most Stągiewny w ulicę Stągiewną. Z prawej Stągwie Mleczne. W głębi Długie Ogrody.

Panorama miasta zimą z wieży kościoła św. Barbary obejmująca obszar od Starej Pakowni i Bramy Stągiewnej (po lewej) aż po Kościół Mariacki (po prawej). Na pierwszym planie dachy domów między Długimi Ogrodami (Langgarten) i Angielską Groblą (Englischer Damm), w głębi spichrze przy ulicy Motławskiej (An der neuen Mottlau) nad Nową Motławą i na Ołowiance (Bleihof). (1910) [IDX:1267,1701]

Panorama Nowej Motławy z ulicy Szopy (Mattenbuden). Po lewej Wyspa Spichrzów (Speicher Insel) z Bramą Stągiewną i nabrzeżem w kierunku Ołowianki (Bleihof). Pośrodku most łączący ulicę Stągiewną (Milchkannengasse) i Długie Ogrody (Langgarten) i skrzyżowanie ulic:Szafarnia (Schäferei), Długie Ogrody i Szopy. W głębi wieża kościoła św. Jana i Ołowianka. Duża część widocznej zabudowy nie istnieje. (Ok. 1905) [IDX:1146,1507]

Perspektywa Długich Ogrodów (Langgarten) od Bramy Żuławskiej w kierunku kościoła św. Barbary. Po prawej, za płotem, rozbiórka rokokowego jeszcze domu (z 1766 r.), w którym od 1820 r. mieli swoje koszary „huzarzy śmierci”. Celem tej rozbiórki było połączenie Długich Ogrodów z Groblą Angielską (Englischer Damm). Powstała w ten sposób ulica Seredyńskiego, wtedy nazywana Trojangasse, od nazwiska znanego gdańskiego dziennikarza i literata Johannesa Trojana. Dzisiejszy patron ulicy, Marian Seredyński, był dyrektorem polskiej Wyższej Szkoły Handlowej, która również mieściła się przy Długich Ogrodach.(1903) [IDX:1277,1873]

Brama Żuławska po rozbiórce wałów i częściowym zasypaniu fos, widziana z miejsca, które dziś zajmuje wiadukt trasy warszawskiej. W głębi perspektywa Długich Ogrodów (Langgarten) z kościołem św. Barbary. Reklama na ścianie domu (po lewej) dotyczy domu towarowego Stenzla, który mieścił się na Targu Rybnym (Fischmarkt).(1913) [IDX:1326,2081]

Most Stągiewny na Nowej Motławie i nie istniejące kamieniczki przy Długich Ogrodach (Langgarten). W głębi kościół św. Barbary. Stan po elektryfikacji, którą założono tutaj w latach 1884–85.Wtedy powstała pierwsza zajezdnia tramwajowa na Dolnym Mieście.(Ok. 1905) [IDX:1201,1465]