Dwór z końca XVII wieku z fragmentem piwnicy z wieku XVI, przebudowany został w wieku XIX. W czasach PRL dwór, choć miał być "Domem Pracy Twórczej" ulegał postępującej dewastacji a w końcu lat 60-tych XX w zakładano tu nawet wybudowanie chlewni. Na przełomie wieków XX i XXI na terenie dawnego majątku posadowiono budynki tworzące kompleks pn Hotel "Dwór Oliwski" a dawny dwór po kapitalnym remoncie został otwarty w styczniu 2002 r, jako restauracja hotelu. Autor: Andrzej Kołecki

Na wzgórzu Brauershohe, znalazła miejsce restauracja o tej samej nazwie. Została założona W 1891 r. Albert i Selma Brauer wybudowali drewniany (częściowo murowany) dom z tarasami i ogródkami a całość zaprojektował Felix Dost. Tak dobrze ulokowany lokal oprócz wspaniałych wrażeń widokowych, zachęcał także by posmakować tutejszej cukierni i kawiarni, posilić się w restauracji oraz wypocząć w pokojach gościnnych. Po ostatniej wojnie na miejscu zrujnowanego obiektu wybudowano restauracje "Bungalow".

Łazienki Południowe (Südbad) wybudowane w 1907 roku, w stylu staronorweskiej architektury, według projektu Paula Puchmüllera w miejsce istniejących wcześniej pojedynczych kabin. Podczas II wojny światowej, Łazienki Płd funkcjonowały jako schronisko Hitlerjugend. Po wojnie była tam m.in. restauracja, przebieralnie oraz punkt informacji turystycznej. Obecnie po gruntownym remoncie mieści się chiński hotel Zhong Hua.

Miejska rzeźnia w rejonie ulicy Angielskiej Grobli, oddana została do użytku w roku 1894. Był to zakład bardzo nowoczesny z wytwórnią lodu, zamrażalnią i chłodniami mięsa, własną bocznic a kolejową a nawet nabrzeżem. Uboje były prowadzone w specjalistycznych budynkach, oddzielnych dla każdego gatunku zwierząt, dokonywano tu także ubojów sanitarnych. Na zdjęciu widoczny z lewej strony budynek dyrekcji zakładu, z prawej budynek administracyjny wraz z znajdująca się na parterze restauracją.

Hotel Germania mieścił się w budynku Ogarna 27/28, który zbudowany został w roku 1872 przez "Danziger Bank-Verein". Już niebawem bo w 1878 r. budynek zmienił właściciela a była nim spółka kolejowa "Marienburg-Mlawkaer Eisenbahn-Gesellschaf". Ta z kolei w 1893 r. sprzedała obiekt Oscarowi Voigt który go przebudował na wysokiej klasy hotel z łazienkami, nazywając go "Germania".

Końcowy fragment Jäschkentalerweg (Jaśkowa Dolina) i widoczna w oddali restauracja w stylu szwajcarskim Forsthaus. W prawo widoczny letni ogródek restauracyjny a poniżej tereny jeszcze nie wykorzystane pod korty tenisowe.

Powyżej, dom kuracyjny w Orłowie. Poniżej, willa i Restauracja Stolzenfels w Sopocie.

Willa i Restauracja Stolzenfels w Sopocie Kamiennym Potoku, przy ulicy Haffnera 86. W latach powojennych budynek przebudowano na potrzeby ośrodka wczasowego, willa otrzymała nazwę Krystynka.

fasada od ulicy 3 Maja.

Budynek strzelnicy mieszczańskiej widziany od frontu. Dziś mieści się tu restauracja „Parkowa". Ok. 1925 r., BG PAN. [IDX:1478,1222]

Nieistniejąca restauracja „Wielka Gwiazda" („Grosser Stern"), położona przy noszącym taką samą nazwę skrzyżowaniu sześciu leśnych dróg. Wybudował ją w 1895 r. sopocianin Paul Senff i szybko zyskała duże powodzenie. Restauracja przetrwała do 1945 r., kiedy została spalona przez Rosjan. Szczątki jej fundamentów można oglądać jeszcze dzisiaj – kilkaset metrów w głąb lasu od sanatorium „Leśnik". Ok. 1910 r., BG PAN. [IDX:676,1090]

Neorenesansowa willa zbudowana przed rokiem 1877 przez gdańskiego przedsiębiorcę Stolza na wyniesieniu zwanym Kanapą, przy dzisiejszej ulicy Jana Jerzego Haffnera 88 (Wilhelmstrasse). W willi Stolza funkcjonowała przez kilkadziesiąt lat znana sopocka restauracja ,,Stolzenfels''. 1914 r., Tow. Przyjaciół Sopotu. [IDX:1874,584]

Sala restauracyjna Grand Hotelu (Kasino Hotelu). Jeszcze przed II wojną Kasino Hotel – jako najbardziej wytworny i nowoczesny obiekt noclegowo-rekreacyjny nad Bałtykiem – stał się częścią legendy Sopotu. Jego główne sale nosiły nazwy: Werandowa, Marmurowa, Koncertowa (dziś kasyno Grand Hotelu), Dancingowa i Brydżowa. 1928 r., BG PAN. [IDX:2206,1098]

Mieszczące 1200 osób kawiarniane tarasy przed wschodnią (od strony mola) fasadą Domu Kuracyjnego, częściowo odtworzone w ostatnich latach w zupełnie nowej formie. W przeciwieństwie do innych kurortów nad Bałtykiem i Morzem Północnym, życie wczasowe w Sopocie skupiało się mniej na promenadach wzdłuż plaży, a bardziej w obrębie Skweru Kuracyjnego i mola, gdzie za wstęp trzeba było płacić. Ok. 1915 r., BG PAN. [IDX:2208,1108]

Skrzyżowanie ulicy Tkackiej (Grosse Wollwebergasse) i ulicy Piwnej (Jopengasse). Nastrojowy, nocny widok, po prawej restauracja „Zeughaus”. (Ok. 1930) [IDX:1614,905]

Targ Drzewny (Holzmarkt) w czasie Jarmarku Dominikańskiego. Na pierwszym planie po prawej tradycyjne w tym miejscu stoiska z drabinami, po lewej gdańszczanie oglądający występy wędrownego teatru. Zza namiotu teatru wyłania się koło diabelskiego młyna. W głębi pośrodku widoczny wylot ulicy Kowalskiej (Schmiedegasse). Na lewo od ulicy Kowalskiej pierzeja domów przy Targu Drzewnym (dziś Dom Prasy), na prawo fragment Podwala Staromiejskiego (Altstädtischer Graben). (Ok. 1890) [IDX:1770,813]

Restauracja Hermana Bausa na skrzyżowaniu ulicy św. Ducha (Heilige-Geist-Gasse) i ulicy Szewskiej (Korkenmachergasse). Widoczne domy przy ulicy św. Ducha dzisiaj nie istnieją, w tym miejscu skwer i parking przed Kościołem Mariackim. W perspektywie ulicy kopuła Kaplicy Królewskiej. (Ok. 1915) [IDX:1581,1054]

Zajazd „Weichsel” (Wisła) w okolicy ulicy Siennickiej (Breitenbach). (Ok. 1910)

Ogródek restauracji i kawiarni „Café Derra” przy ulicy Kartuskiej (Karthäuser Strasse), niedaleko Nowych Ogrodów (Neugarten). (Ok. 1920) [IDX:1801,78]

Stara restauracja przy plaży w Jelitkowie.(Ok. 1900)

Restauracja Bublitza przy ulicy Białej (Weisserweg), róg Waryńskiego (Brunnshöferweg), dziś nie istnieje.(Ok. 1940)

Frachtowiec „Otto Fischer” przy nabrzeżu Ołowianki (Bleihof). Po prawej Spichrz Królewski. W głębi nabrzeże przy ulicy Wartkiej (Am brausenden Wasser) z budynkiem, w którym mieści się do dzisiaj restauracja „Kubicki”.(Ok. 1925) [IDX:1650,1454]

Sala restauracji „Bieberstein” przy Targu Drzewnym 6/7 (Holzmarkt).(Ok. 1925) [IDX:1730,825]