Autor: Artur Wołosewicz

Autor: Artur Wołosewicz

Autor: Artur Wołosewicz

Autor: Artur Wołosewicz

Autor: Artur Wołosewicz

Budynek na rogu Am Olivaer Tor (Dyrekcyjnej) i Placu Hanzy który był siedzibą prezydenta Zarządu Prowincji. W czasie trwania Wolnego Miasta Gdańska, zamieszkiwał tu Prezydent gdańskiego Senatu.

Styk ulic Hauptstrasse (Grunwaldzka) i Wielkiej Alei. W głębi budynek Conradinum, z lewej willa Grunwaldzka 3 i fragment dworu Uphagenów (Grunwaldzka 5).

Widok z budynku przy ul. Kupieckiej (u dołu) w kierunku południowym. Z lewej widoczne Archiwum Państwowe (Königliche Staatsarchiv für Westpreussen in Danzig) które w tym miejscu rozpoczęło działalność w grudniu 1902 r. Na wprost kamienice pomiędzy ulicami Wałową a Nową Korzenną, z prawej budynek Plac Hanzy 7.

Szkoła dla dziewcząt i chłopców mieszcząca się w budynku na rogu ulic Konopnickiej (Baumbachallee) i ks. Zator-Przytockiego (Czarna, Schwarzer Weg ) powstała w roku 1905 a od roku 1907 przyjęto też chłopców. Założycielką była Ida Sellmann. Szkoła w tej lokalizacji działała do roku 1908, zanim przeniosła się niedaleko na ul. Ferberweg (Miszewskiego). Obiekt nie istnieje a przez długi czas znajdował się w tym miejscu budynek z artykułami metalowymi, który również został wyburzony w maju 2016 a w jego miejsce zbudowano apartamentowiec.

Brak opisu

Budynek przy Placu Hanzy pod nr 8, mieścił prywatną kliniką w zakresie odnowy biologicznej, pod opieką właściciela dr Wisselincka.

Widok z Kamiennej Góry na gdyński port. W głębi widoczne pracujące pełną parą Molo Węglowe, nieco bliżej właśnie tworzone Molo Rybackie oraz wyraźny już zarys basenu Prezydenta i jeszcze istniejące drewniane Molo Pasażerskie, które za już niedługo zamieni się w Molo Południowe, jedno z najbardziej reprezentacyjnych miejsc w Gdyni. Na pierwszym planie willa przy ul. Sienkiewicza nr 5, poniżej hotel "Polska Riwiera", w lewo przy plaży Łazienki.

Brak opisu

Willę na rogu d. Am Olivaer Tor (Dyrekcyjna) i Placu Hanzy, wybudowano jako siedzibę dla osób pełniących funkcje prezydenta rejencji gdańskiej. W okresie Wolnego Miasta Gdańska, budynek by z kolei siedzibą Prezydenta Senatu. Z lewej przy krawędzi pocztówki, widoczna wieżyczka Szpitala Miejskiego wyburzonego w roku 1911 i w którego miejsce zbudowano Dyrekcję Kolei.

Kamienice północnej pierzei Placu Hanzy. Po prawej w głębi widać wieżyczkę Szpitala Miejskiego, który zostanie zburzony a w jego miejsce posadowiony będzie gmach Dyrekcji Kolei.

Willa Steffens położona przy ul. Jaśkowa Dolina (Jäschkentaler Weg) pod współczesnym numerem 15, gdzie mieści się Instytut Łączności.

Willa Steffens położona przy ul. Jaśkowa Dolina (Jäschkentaler Weg) pod nr 15. Przed nią staw na Potoku Jaśkowym. Współcześnie miast łabędzi pływają kaczki.

Dom Leśniczego "Forsthaus" zbudowany został w 1884 r. lecz po kilku latach (ok. 1897) pełnił już funkcję lokalu restauracyjnego.

Widok z ul. Jaśkowa Dolina (Jäschkentaler Weg) na willę pod współczesnym nr 19. Budynek ten powstał na potrzeby tajnego radcy Otto Schreya, który znalazł się w Gdańsku z misją budowy fabryki wagonów (Danziger Waggonfabrik). Sam p. Otto zarządzał zakładem do roku 1911, kiedy to przeniesiono go na wyższe stanowisko z zadaniem scalenia wszystkich fabryk wagonów w Niemczech. Na pierwszym planie ogrodzenie obiektu Jaśkowa Dolina 17 (mały fragmencik widać z prawej strony) które zostało rozebrane i odtworzone z powodu poszerzenia pasa drogowego ulicy, na przełomie lat 60-70- tych XX w.

Powyżej, dom kuracyjny w Orłowie. Poniżej, willa i Restauracja Stolzenfels w Sopocie.

Willa i Restauracja Stolzenfels w Sopocie Kamiennym Potoku, przy ulicy Haffnera 86. W latach powojennych budynek przebudowano na potrzeby ośrodka wczasowego, willa otrzymała nazwę Krystynka.

Willa „Helena" w Kamiennym Potoku. Ok. 1915 r.

Willa przy ul. Władysława IV (Baedeckerweg) pod nr 3 – jedna z najpiękniejszych rezydencji sopockich, którą wybudował Johannes Ick w 1893 r. Po wojnie w budynku mieściły się różne instytucje jak klub marynarza, żłobek czy dom opieki. Równe 100 lat później obiekt przejęła Hestia i po dziś dzień przywrócono budynkowi reprezentacyjny charakter.

Willa z 1903 r., wzniesiona przy końcu ulicy Ks. Józefa Poniatowskiego (Ernststrasse) według projektu Waltera Schulza na zamówienie Ernsta Classena. Tuż po II wojnie sopocianie nazywali ten obiekt – z uwagi na bywającego tu lokatora – „willą Bieruta". 1914 r., Tow. Przyjaciół Sopotu. [IDX:2384,1492]

Plaża między Łazienkami Południowymi a Karlikowem. Po prawej – istniejąca do dziś przy ulicy Bolesława Chrobrego 48 (Wäldchenstrasse) neogotycka willa najwybitniejszego sopockiego kolekcjonera dzieł sztuki, kupca Friedricha Basnera. Co najmniej do 1933 r. zbiory Basnera były udostępniane zwiedzającym. W 1945 r. trafiły częściowo do gdańskiego Muzeum Narodowego. Po II wojnie w willi Basnera mieściło się przez długie lata przedszkole. Niedawno obiekt przeszedł w ręce prywatne. Ok. 1913 r., zbiór A. Morawskiego – Sopot. [IDX:2468,1444]

Stawowie (Hochwasser) – istniejąca do dziś, pochodząca z 1857 r. neorenesansowa rezydencja gdańskiego kupca, przemysłowca i armatora Heinricha Theodora Behrenda, otoczona rozległym parkiem z sześcioma stawami przy zbiegu alei Niepodległości (Danzigerstrasse) i oliwskiej ulicy Józefa Czyżewskiego (Ludolphinerstrasse). Fot. Bruno Machtans, ok. 1925 r., zbiór Sopockiego Domu Aukcyjnego. [IDX:1958,2368]

Drewniana rezydencja letniskowa przy ulicy Struga 6 (Jägerstrasse). Budynek ten, bez wieży i ganku, zachował się do dziś w charakterze willi. Widoczna na wieży flaga miała zapewne barwy miasta Sopotu, czyli żółtą i niebieską. Ok. 1915 r., BG PAN. [IDX:1444,1576]

Neorenesansowa willa zbudowana przed rokiem 1877 przez gdańskiego przedsiębiorcę Stolza na wyniesieniu zwanym Kanapą, przy dzisiejszej ulicy Jana Jerzego Haffnera 88 (Wilhelmstrasse). W willi Stolza funkcjonowała przez kilkadziesiąt lat znana sopocka restauracja ,,Stolzenfels''. 1914 r., Tow. Przyjaciół Sopotu. [IDX:1874,584]

Pochodzący z 1907 r. drewniany kompleks Łazienek Południowych, zbudowany w stylu „norweskim" według projektu Paula Puchmüllera. Od 1995 r. – po remoncie i rozbudowie – w posiadaniu chińskiej spółki Ming Hoong. Po prawej secesyjna willa, wzniesiona w 1910 r. na zamówienie bogatej wdowy Agnes Kalau von Hofe według projektu Heinricha Dunkela. Obecnie budynek ten nie posiada stożkowego dachu na cylindrycznej wieży. 1912 r., BG PAN. [IDX:2268,1210]

Neorenesansowa willa gdańskiego wydawcy Ottona Kafemanna, pochodząca z drugiej połowy XIX w., spalona przy końcu II wojny. Obecnie na jej miejscu, przy ulicy Westerplatte 21 (Rickertstrasse), znajduje się ceglany obiekt protestanckiego Kościoła Chrystusowego. Ok. 1920 r., zbiór W. Sautera – Sopot. [IDX:1902,1126]

Willa Patschkego przy obecnej ulicy Uphagena 23 we Wrzeszczu, róg Alei Zwycięstwa. Aktualnie siedziba Radia Gdańsk S.A.. (1911) [IDX:3317,2147]

Oliwa – Dolina Schwabental, czyli Dolina Schwabego. Willa przy dzisiejszej ulicy Bytowskiej, przy przejeździe między dwoma kompleksami ogródków działkowych. Budynek istnieje, ale jest mocno zniszczony. (1920)

Wille w parku Uphagena we Wrzeszczu.(Ok. 1915) [IDX:3323,2187]

Willa następcy tronu we Wrzeszczu przy alei Grunwaldzkiej (Hauptstrasse) niedaleko poczty.(Ok. 1910) [IDX:3505,1787]

Nieistniejąca willa Prezydenta Senatu, która stała na rogu Hansaplatz (Plac Hanzy) i ulicy Dyrekcyjnej (Am Olivaer Tor). Widok od strony Podwala Grodzkiego (Stadtgraben).(Ok. 1930) [IDX:2360,728]

Podwale Grodzkie (Stadtgraben) od strony torów kolejowych. Po lewej widoczny fragment Błędnika (Irrgarten) i późniejsza willa Prezydenta Senatu WMG, dalej wejście na Hansaplatz (Plac Hanzy), a pośrodku nieistniejąca zabudowa przy wylocie ulicy Korzennej (Pfefferstadt). Po prawej nieistniejące kamienice przy Podwalu Grodzkim. Dzisiaj w tym miejscu przebiega nowy Błędnik i stoi tzw. Zieleniak. W głębi na zdjęciu widoczne wieże kościołów Starego i Głównego Miasta z Ratuszem.(Ok. 1914) [IDX:2383,634]