Nieistniejący, piętrowy sopocki dworzec, przebudowany w 1972 r. Po oryginalnej XIX-wiecznej stacji została do dzisiaj stara bagażownia, ozdobiona pseudogotyckimi kolumienkami. Około 1925 r. powstał projekt budowy osobnej linii kolejowej do Gdańska przy przesunięciu dworca bardziej na południe (ku Oliwie). Wybuch II wojny wstrzymał daleko zaawansowane prace koncepcyjne w tej sprawie. Ok. 1920 r., zbiór W. Sautera – Sopot. [IDX:1968,1324]

Istniejący do dzisiaj stalowy wiadukt oraz wiodąca pod nim, zbudowana w 1907 roku ulica Podjazd (Grosse Bahnunterführung). Dzięki jej wytyczeniu połączono bezkolizyjnie dwie części Sopotu, górną i dolną. W 1909 r. architekt Josef Moschall wykupił grunty po północno-zachodniej stronie Podjazdu, by niebawem zbudować tam ciąg solidnych czynszowych kamienic z witrażami w klatkach schodowych. Natomiast kamienicę stojącą samotnie po południowej stronie ulicy wybudował w 1914 r. architekt Wilhelm Lippke dla swej córki Margaretty. Zima 1907/1908 r., BG PAN. [IDX:1878,1322]

Istniejący do dzisiaj peron kolei z dachem wspartym na żeliwnych kolumnach „korynckich". Pierwszy pociąg wjechał na stację Sopot w lipcu 1870 r. Czterdzieści lat później Sopot miał bezpośrednie połączenia kolejowe m. in. ze Szczecinem, z Berlinem, Warszawą, Poznaniem, Wrocławiem, Toruniem, Petersburgiem, Królewcem. W 1939 r. kursowało między Sopotem a Gdańskiem czterdzieści kilka pociągów podmiejskich na dobę. Ok. 1930 r., zbiór Sopockiego Domu Aukcyjnego. [IDX:1918,1358]