Trzy dzwony – o wadze 300, 500 i 1000 kg – przeznaczone dla ewangelickiego kościoła Zbawiciela (Erlöserkirche), czyli dzisiejszego katolickiego kościoła św. Jerzego. Pod koniec I wojny władze niemieckie zarekwirowały dzwony z wszystkich sopockich świątyń na cele zbrojeniowe. Erlöserkirche otrzymał nowe dzwony w 1924 roku.1901 r., BG PAN. [IDX:1978,1246]

Końcowa faza budowy Erlöserkirche (kościoła św. Jerzego), którego neogotycka sylweta jest dzisiaj – obok mola i wieży zakładu wodoleczniczego – jednym z najlepiej rozpoznawalnych symboli Sopotu. 1900 r., BG PAN. [IDX:1978,1246]

Narożnik Hotelu Werminhoff i fragment ulicy Boh. Monte Cassino (Seestrasse).Ok. 1900 r. [IDX:2134,1170]

Południowa panorama placu rozpostartego między dworcem a ulicą Boh. Monte Cassino (Seestrasse), nazywanego rynkiem – dziś plac Konstytucji 3 Maja. Po lewej widać murowany budynek poczty, wzniesiony w roku 1903, a następnie rozbudowany w latach 1914 i 1927. Pierwszą ekspozyturę pocztową otrzymał Sopot w roku 1823. Czterdzieści lat później wprowadzono przesyłanie paczek, a w 1864 r. uruchomiono telegraf. 6 kwietnia 1899 r. otrzymał Sopot publiczną rozmównicę telefoniczną. 1903 r., zbiór F. Mamuszki. [IDX:1978,1280]

Sopocki rynek (dzisiejszy plac Konstytucji 3 Maja) widziany od strony torów kolejowych. Widoczny na wprost kościół Zbawiciela (dziś: kościół św. Jerzego). Ok. 1905 r. [IDX:1966,1266]

Ulica Boh. Monte Cassino (Seestrasse). Ok. 1910 r., BG PAN. [IDX:2112,1190]