Charakterystyczny element trzeciego sopockiego Domu Kuracyjnego – tzw. Winna Kopuła, mieszcząca bar z trunkami, a głównie z przyzwoitymi gatunkami wina. Owo architektoniczne cacko, odtworzone po II wojnie w skromniejszej wersji, zbudowane zostało na planie połowy dwunastokąta. U góry znajdowała się galeryjka spacerowa. Ok. 1930 r., zbiory prywatne. [IDX:2208,1108]

Początkowy fragment ulicy Grunwaldzkiej, która przed kwietniem 1945 r. nosiła nazwę Południowej – Südstrasse. Duże łukowate okna po prawej stronie zdjęcia należą do nieistniejącego dziś Hotelu Werminghoff. Od końca XIX w., gdy Sopot wysunął się na czoło kurortów południowego Bałtyku, Südstrasse stała się ulubionym rejonem letniego zakwaterowania bogatych rosyjskich Żydów. Na długości kilkuset metrów działały tu, w latach 1908–1938, trzy koszerne restauracje.1903 r., BG PAN. [IDX:2184,1214]

Najbardziej uczęszczany fragment sopockiego deptaka – pomiędzy zakładem kąpieli ciepłych a Domem Zdrojowym (budynek z arkadowymi wejściami to siedziba kasyna). W głębi – przeszklona galeria spacerowa przy molo. Wszystkie zabudowania widoczne po lewej stronie zdjęcia zostały spalone późną wiosną 1945 r.1929 r., Tow. Przyjaciół Sopotu. [IDX:2206,1160]

Jeden ze stołów do gry w ruletkę, czynnych od godziny 11 przed południem do północy. Najniższa stawka (minimum za wszystkie szanse) wynosiła 2 gdańskie guldeny; najwyższa (maksimum za proste szanse) – 2400 guldenów. Stała karta wstępu sprzedawana była osobom, które ukończyły 21 lat. Od godziny osiemnastej nie wpuszczano gości w odzieży sportowej albo plażowej. Kasy wymieniały na guldeny wszystkie waluty. Ok. 1935 r., zbiory prywatne. [IDX:2190,1126]

Bal karnawałowy w Sali Czerwonej Domu Kuracyjnego, prawdopodobnie u progu 1936 r.„Die Möwe". [IDX:2190,1126]

Drugi Dom Kuracyjny (Kurhaus) w Sopocie, zbudowany w 1880 r. na miejscu starego, pochodzącego z 1824 r.Ok. 1905, BG PAN. [IDX:2260,1134]