Bal karnawałowy w Sali Czerwonej Domu Kuracyjnego, prawdopodobnie u progu 1936 r.„Die Möwe". [IDX:2190,1126]

Mieszcząca się w budynku kasyna tzw. Sala Czarna, przeznaczona do karcianej gry w bakarata. Zgodnie z regulaminem, grę w bakarata rozpoczynano o godz. 17, a kończono o 7 rano. Osobom pragnącym bez rozgłosu uczestniczyć w hazardzie o wysokie stawki oferowano specjalne gabinety. Każdego drugiego i szesnastego dnia miesiąca wydawano gazetkę kasyna, zawierającą zestawienia wyników, informacje o technikach gier, teksty ogólniejsze, a także odpowiedzi na pytania nurtujące gości. Fot. Bruno Machtans, ok. 1930 r., zbiór M. Przewoźniaka – Gdynia. [IDX:2190,1126]

Trzeci z kolei Dom Kuracyjny (Kurhaus), wzniesiony i wyposażony w latach 1910–1912 według projektu profesora Politechniki Gdańskiej Augusta Wagnera, któremu pomagali sopoccy architekci Adolf Bielefeldt i Paul Puchmüller. Ok. 1920 r., BG PAN. [IDX:2254,1174]

Mieszczące 1200 osób kawiarniane tarasy przed wschodnią (od strony mola) fasadą Domu Kuracyjnego, częściowo odtworzone w ostatnich latach w zupełnie nowej formie. W przeciwieństwie do innych kurortów nad Bałtykiem i Morzem Północnym, życie wczasowe w Sopocie skupiało się mniej na promenadach wzdłuż plaży, a bardziej w obrębie Skweru Kuracyjnego i mola, gdzie za wstęp trzeba było płacić. Ok. 1915 r., BG PAN. [IDX:2208,1108]

Grupa przebierańców podczas karnawału sopockiego w 1931 r. Na platformie widać – jako ważny element dekoracji – starą łódź rybacką. Statystami są prawdopodobnie autentyczni rybacy. Tow. Przyjaciół Sopotu. [IDX:2164,1160]

Jeden z wielu pokazów mody dla klienteli Domu Kuracyjnego. Widzowie siedzieli przy stolikach kawiarnianych na tarasach. 1936 r., „Die Möwe". [IDX:2198,1112]