Widok z Kamiennej Góry na gdyński port. W głębi widoczne pracujące pełną parą Molo Węglowe, nieco bliżej właśnie tworzone Molo Rybackie oraz wyraźny już zarys basenu Prezydenta i jeszcze istniejące drewniane Molo Pasażerskie, które za już niedługo zamieni się w Molo Południowe, jedno z najbardziej reprezentacyjnych miejsc w Gdyni. Na pierwszym planie willa przy ul. Sienkiewicza nr 5, poniżej hotel "Polska Riwiera", w lewo przy plaży Łazienki.

Neorenesansowa willa zbudowana przed rokiem 1877 przez gdańskiego przedsiębiorcę Stolza na wyniesieniu zwanym Kanapą, przy dzisiejszej ulicy Jana Jerzego Haffnera 88 (Wilhelmstrasse). W willi Stolza funkcjonowała przez kilkadziesiąt lat znana sopocka restauracja ,,Stolzenfels''. 1914 r., Tow. Przyjaciół Sopotu. [IDX:1874,584]

Pochodzący z 1907 r. drewniany kompleks Łazienek Południowych, zbudowany w stylu „norweskim" według projektu Paula Puchmüllera. Od 1995 r. – po remoncie i rozbudowie – w posiadaniu chińskiej spółki Ming Hoong. Po prawej secesyjna willa, wzniesiona w 1910 r. na zamówienie bogatej wdowy Agnes Kalau von Hofe według projektu Heinricha Dunkela. Obecnie budynek ten nie posiada stożkowego dachu na cylindrycznej wieży. 1912 r., BG PAN. [IDX:2268,1210]

Willa następcy tronu we Wrzeszczu przy alei Grunwaldzkiej (Hauptstrasse) niedaleko poczty.(Ok. 1910) [IDX:3505,1787]

W roku 1856 majątek "Hochwasser"zakupił Heinrich Theodor Behrend, posiadacz fabryki maszyn i odlewnię żelaza w Oliwie i po zburzeniu istniejącej tu gospody założył park oraz wybudował "Belweder" czyli znany po dziś dzień pałacyk Stawowie. W roku 1905 całość wykupiła pruska armia urządzając tu miejsce dla wojennych rekonwalescentów. Po pierwszej wojnie światowej budynek oraz przynależny doń park, służył różnym machinacjom finansowym, obficie obciążając hipotekę. Po roku 1933 gdy opłacono długi i wykreślono je z hipoteki, władze Wolnego Miasta Gdańska urządziły tu oddział ozdrowieńczy dla szpitala na Dolnym Mieście oraz dokonano rozbudowy pałacu poprzez dobudowę skrzydła a także wprowadzono centralne ogrzewanie i dostęp do wody ciepłej i zimnej w wszystkich pomieszczeniach ośrodka. Podczas II wojny światowej obiekt znów znalazł się pod kontrolą wojska gdzie utworzono "Reserve-Lazarett-Danzig, Teil-Lazarett V Hochwasser". W tym samym czasie, od listopada 1939 r. utworzono na obszarze Stawowia pomocniczy kobiecy obóz Gdańskiej Służby Pracy Kobiet (Danziger Frauenarbeitsdienst DFAD), najprawdopodobniej wspierającej obsługę wojennych rekonwalescentów, który istniał ok. roku czasu. Po zajęciu Sopotu, przez kilka miesięcy kwaterowało tutaj dowództwo wojsk sowieckich a następnie utworzono tu pogotowie opiekuńcze dla dzieci a następnie dom rodzinny dla dzieci osieroconych i nie mogących znaleźć zaginionych w czasie wojny najbliższych. Ośrodek ten funkcjonował do października roku 1954 kiedy został przeniesiony do Wrzeszcza na ul. Jaśkowa Dolina. Po niezbędnych remontach i adaptacjach znalazł się tutaj Miejski Szpital Specjalistyczny Położniczo-Ginekologiczny im. Dr Heleny Wolf, działający do połowy roku 1961. W lipcu nastąpiła kolejna zmiana użytkownika i stał się nim Wojewódzki Szpital Przeciwgruźliczy działający do roku 2003 kiedy to został przeniesiony na ul. Smoluchowskiego. W międzyczasie dokonano kolejnych remontów pałacu w latach 1974-1975. Mimo iż w roku 2008 pojawił się nowy właściciel obiektu, faktycznie od wyprowadzki Szpitala Przeciwgruźliczego, wszystko powoli acz systematycznie niszczeje.

Podwale Grodzkie (Stadtgraben) od strony torów kolejowych. Po lewej widoczny fragment Błędnika (Irrgarten) i późniejsza willa Prezydenta Senatu WMG, dalej wejście na Hansaplatz (Plac Hanzy), a pośrodku nieistniejąca zabudowa przy wylocie ulicy Korzennej (Pfefferstadt). Po prawej nieistniejące kamienice przy Podwalu Grodzkim. Dzisiaj w tym miejscu przebiega nowy Błędnik i stoi tzw. Zieleniak. W głębi na zdjęciu widoczne wieże kościołów Starego i Głównego Miasta z Ratuszem.(Ok. 1914) [IDX:2383,634]