Nieistniejący dziś hazardowy aneks Domu Kuracyjnego, a konkretnie Sala Obrazowa do gry w ruletkę. Fot. Bruno Machtans, ok. 1935 r., zbiór Sopockiego Domu Aukcyjnego. [IDX:2190,1126]

Fasada hotelu „Metropol", wzniesionego w latach 1906–1909 wzdłuż ulicy Królowej Jadwigi (Victoriastrasse), z frontem wychodzącym na ulicę Boh. Monte Cassino (Seestrasse). Obecnie w tym miejscu wznoszą się parterowe pawilony: „Cepelii", kramu z owocami, smażalni ryb oraz baru „Kebab". W chwili zbudowania był „Metropol" najbardziej okazałym spośród sopockich hoteli. Pod koniec marca 1945 r. został spalony przez wojska sowieckie. W 1952 r. ostatecznie rozebrano jego ruinę, rezygnując z kosztownej odbudowy.1929 r., Tow. Przyjaciół Sopotu. [IDX:2126,1144]

Brak opisu

Znana dziś tylko ze zdjęć Sala Teatralna Domu Kuracyjnego, zwana również Salą Czerwoną. Liczyła 540 m kw. Urządzano w niej bale, koncerty symfoniczne, jubileusze, przedstawienia estradowe, a także rozmaite imprezy pokazowo-promocyjne i sportowe (np.turnieje ping-pongowe). Ok. 1930 r., zbiór Sopockiego Domu Aukcyjnego. [IDX:2190,1126]

Samochód z Królewca, którego właścicielka – dzięki zrobionej przez siebie kompozycji „olimpijskiej" – wygrała w 1936 r. współzawodnictwo dekoracyjne w ramach automobilowego i powozowego korsa kwiatowego. 1936 r., „Die Möwe". [IDX:2120,1056]

Mieszcząca się w budynku kasyna tzw. Sala Czarna, przeznaczona do karcianej gry w bakarata. Zgodnie z regulaminem, grę w bakarata rozpoczynano o godz. 17, a kończono o 7 rano. Osobom pragnącym bez rozgłosu uczestniczyć w hazardzie o wysokie stawki oferowano specjalne gabinety. Każdego drugiego i szesnastego dnia miesiąca wydawano gazetkę kasyna, zawierającą zestawienia wyników, informacje o technikach gier, teksty ogólniejsze, a także odpowiedzi na pytania nurtujące gości. Fot. Bruno Machtans, ok. 1930 r., zbiór M. Przewoźniaka – Gdynia. [IDX:2190,1126]