Charakterystyczny element trzeciego sopockiego Domu Kuracyjnego – tzw. Winna Kopuła, mieszcząca bar z trunkami, a głównie z przyzwoitymi gatunkami wina. Owo architektoniczne cacko, odtworzone po II wojnie w skromniejszej wersji, zbudowane zostało na planie połowy dwunastokąta. U góry znajdowała się galeryjka spacerowa. Ok. 1930 r., zbiory prywatne. [IDX:2208,1108]

Jeden ze stołów do gry w ruletkę, czynnych od godziny 11 przed południem do północy. Najniższa stawka (minimum za wszystkie szanse) wynosiła 2 gdańskie guldeny; najwyższa (maksimum za proste szanse) – 2400 guldenów. Stała karta wstępu sprzedawana była osobom, które ukończyły 21 lat. Od godziny osiemnastej nie wpuszczano gości w odzieży sportowej albo plażowej. Kasy wymieniały na guldeny wszystkie waluty. Ok. 1935 r., zbiory prywatne. [IDX:2190,1126]

Doroczny festyn sopocki. Parada przebierańców. Ok. 1930 r., BG PAN. [IDX:2135,1172]

Studio sopockiego radiowęzła plażowego. 1936 r., „Die Möwe". [IDX:2232,1080]

Brak opisu

Modnie ubrane kuracjuszki przed korytarzem prowadzącym do gabinetów z kąpielami borowinowymi.1936 r., „Die Möwe". [IDX:2238,1180]