Kaplica Królewska zimą, widok od strony ulicy św. Ducha (Heilige-Geist-Gasse). W lewym rogu fragment dawnych średniowiecznych Ław Mięsnych, dziś nieistniejących, między ulicą Mariacką (Frauengasse) a ulicą św. Ducha. (Fot. A. Ballerstaedt, ok. 1870) [IDX:1554,1164]

Współcześnie nieistniejąca zabudowa przy południowej stronie Bazyliki Mariackiej. Z prawej widoczna Brama Cmentarna bazyliki.

Widok z wieży Bazyliki Mariackiej na tereny położone między ulicami Mariacką a Świętojańską oraz Motławą. Widoczna bryła kościoła św. Jana (z lewej), ruiny Żurawia (pośrodku) i budowana obok lokalna kotłownia, powyżej Ołowianka z czynną elektrownią i ruiny spichlerzy na północnym cyplu Wyspy Spichrzów.

Wnętrze Bazyliki Mariackiej, widok w kierunku prezbiterium.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Odbudowa narożnika ulicy Św. Ducha i Grobli I, według projektu Stanisława Michela. Za budową widoczna Kaplica Królewska oraz Bazylika Mariacka.