Od prawej kolejno; fragment nr 36, dalej nr 37, 38 i fragment nr 39.

Widok na Ratusz Głównomiejski z wieży Bazyliki Mariackiej.

Koncert w nawie Kościoła Mariackiego. Widok z empory organowej. ( Fot. F. Müller, ok. 1928) [IDX:1509,1064]

Widok z wieży Bazyliki Mariackiej w kierunku wschodnim. Widoczna ul. Chlebnicka z częściowo już odbudowanymi kamienicami, Dom Angielski jeszcze w ruinie. W głębi Wyspa Spichrzów, Brama Stągiewna a w tle Dolne Miasto.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Widok z Ratusza Głównego Miasta na wieżę Bazyliki Mariackiej. Widoczne dzwony ratuszowego carillonu.