Muzeum Polski
Zintegrowany system prezentacji zdigitalizowanych zasobów archiwalnych i zabytkowych.
Zapraszamy na wirtualny spacer po zbiorach Muzeum Polski.
Pałac Stawowie
Obraz pochodzi z 1928 r. 
  Wyświetlono: 2230 , Lubi: 0.      

Pałac Stawowie

W roku 1856 majątek "Hochwasser"zakupił Heinrich Theodor Behrend, posiadacz fabryki maszyn i odlewnię żelaza w Oliwie i po zburzeniu istniejącej tu gospody założył park oraz wybudował "Belweder" czyli znany po dziś dzień pałacyk Stawowie.
W roku 1905 całość wykupiła pruska armia urządzając tu miejsce dla wojennych rekonwalescentów. Po pierwszej wojnie światowej budynek oraz przynależny doń park, służył różnym machinacjom finansowym, obficie obciążając hipotekę. Po roku 1933 gdy opłacono długi i wykreślono je z hipoteki, władze Wolnego Miasta Gdańska urządziły tu oddział ozdrowieńczy dla szpitala na Dolnym Mieście oraz dokonano rozbudowy pałacu poprzez dobudowę skrzydła a także wprowadzono centralne ogrzewanie i dostęp do wody ciepłej i zimnej w wszystkich pomieszczeniach ośrodka.
Podczas II wojny światowej obiekt znów znalazł się pod kontrolą wojska gdzie utworzono "Reserve-Lazarett-Danzig, Teil-Lazarett V Hochwasser".
W tym samym czasie, od listopada 1939 r. utworzono na obszarze Stawowia pomocniczy kobiecy obóz Gdańskiej Służby Pracy Kobiet (Danziger Frauenarbeitsdienst DFAD), najprawdopodobniej wspierającej obsługę wojennych rekonwalescentów, który istniał ok. roku czasu.
Po zajęciu Sopotu, przez kilka miesięcy kwaterowało tutaj dowództwo wojsk sowieckich a następnie utworzono tu pogotowie opiekuńcze dla dzieci a następnie dom rodzinny dla dzieci osieroconych i nie mogących znaleźć zaginionych w czasie wojny najbliższych. Ośrodek ten funkcjonował do października roku 1954 kiedy został przeniesiony do Wrzeszcza na ul. Jaśkowa Dolina. Po niezbędnych remontach i adaptacjach znalazł się tutaj Miejski Szpital Specjalistyczny Położniczo-Ginekologiczny im. Dr Heleny Wolf, działający do połowy roku 1961.
W lipcu nastąpiła kolejna zmiana użytkownika i stał się nim Wojewódzki Szpital Przeciwgruźliczy działający do roku 2003 kiedy to został przeniesiony na ul. Smoluchowskiego. W międzyczasie dokonano kolejnych remontów pałacu w latach 1974-1975.
Mimo iż w roku 2008 pojawił się nowy właściciel obiektu, faktycznie od wyprowadzki Szpitala Przeciwgruźliczego, wszystko powoli acz systematycznie niszczeje.

Podobne zasoby:

ok. 1910

Bocznokołowiec "Paul Beneke"

Parowy bocznokołowiec "Paul Beneke" z towarzystwa armatorskiego "Weichsel", pływający na trasie Sopot - Hel.
1901-07

Plac budowy przy alei Niepodległości

Budowa domu na miejscu rozebranej wozowni i stajni przy karczmie sopockiej. 1901 r., zbiór B. Wojewskiej – Sopot. [IDX:1842,1190]
1920-05

Neorenesansowa willa

Neorenesansowa willa gdańskiego wydawcy Ottona Kafemanna, pochodząca z drugiej połowy XIX w., spalona przy końcu II wojny. Obecnie na jej miejscu, przy ulicy Westerplatte 21 (Rickertstrasse), znajduje się ceglany obiekt protestanckiego Kościoła Chrystusowego. Ok. 1920 r., zbiór W. Sautera – Sopot. [IDX:1902,1126]
ok. 1910

Panorama Sopotu i Gimnazjum Realne

Panorama Sopotu z wzgórza w okolicach ul.Moniuszki. Najbliżej widoczny budynek Gimnazjum Realnego, otwartego w roku 1909.
ok. 1910

Hotel "Werminghoff"

Widok na hotel 'Werminghoff" z ul. Północnej (Powstańców Warszawy) w kierunku ul. Południowej (Grunwaldzka). Z prawej wjzd w ul. Morską (Seestrasse - Boh. Monte Cassino). Hotel zbudowany w roku 1897, zaprojektował Wilhelm Lippke i był na owe czasy obiektem wysokiej klasy. W roku 1911 obiekt sprzedano a nabywcą był Bruno Hesse i tak też nazywał się od tego momentu hotel, w którym można było znaleźć z dwie restauracje, cukiernię, zakład fryzjerski i aptekę. Część lokali wynajmowano także na dłuższe okresy. W latach dwudziestych XX w. w skrzydle od strony ul. Morskiej mieścił się Palast Hotel spółki Kaiserhof, zaś od strony ul. Południowej urządzono restaurację "Zur Huette" oraz delikatesy i sklepy tekstylne. W 1934 r. nazwa hotelu zmieniono na Vorbach. W latach 1935 - 1936 przebudowano hotel nadając mu formę modernistyczną i podwyższając o poddasze z pokojami gościnnymi a projekt wykonał architekt Henry Brettschneider. Budynek został uszkodzony wiosną 1945 r. i ulegał ruinie. Ostatecznie wyburzony w roku 1951 r. a w jego miejsce wybudowano w 1960 r. Bar Alga.
ok. 1910

Panorama sopockiego kurortu

Widok w kierunku sopockiej plaży z obiektami, mającymi dać pełną satysfakcję odwiedzającym je gościom i kuracjuszom. Kolejno od lewej ujrzymy latarnię w Sopocie, obiekt faktycznie będący kominem zakładu kąpieli morskich, działającą od roku 1904. Dalej nowo zbudowany Dom Kuracyjny zwany "Trzecim" wraz z rozbudowana infrastrukturą wypoczynkowo-rozrywkową i dalej w prawo Logierhaus (Dom Gościnny) czyli hotel dla gości, świetnie ulokowany ale dysponujący raczej słabą infrastrukturą i generalne nadawał się do pobytu jedynie w sezonie letnim.