Ruch na ulicy Długiej, po której jeździły samochody, wozy konne i tramwaje. Oczywiście był tez spory ruch przechodniów z względu na popularne sklepy, lokale gastronomiczno-rozrywkowe oraz kina. Z prawej strony widoczna fasada poczty a w głębi, jak gdyby centralnie usadowiona wieża ratusza głównomiejskiego. Między pierzejami rozpięte były także charakterystyczne lampy oświetleniowe.

Widok na ruiny Głównego Miasta z ul. Chlebnickiej w kierunku północnym. U dołu ul. Chlebnicka, kolejno Mariacka z już widocznymi odbudowanymi kamienicami, św. Ducha i ruina Domu Żeglarzy i dalej ul. Szeroka i widoczny kościół św. Jana i kamienice przy ul. Świętojańskiej. Z lewej ul. Grząska i dalej ciągnie się ul. Mokra i Przędzalnicza. Z prawej d. Dom Przyrodników (w odbudowie) i ruiny Żurawia. Autor: Z. Szymoniak

Widok z Kamiennej Góry na położony w głębi Basen I Prezydenta (z lewej) oraz Basen Żeglarski. Autor: Annemarie Schwarzenbach

Widok z Kamiennej Góry na gdyński port. W głębi widoczne pracujące pełną parą Molo Węglowe, nieco bliżej właśnie tworzone Molo Rybackie oraz wyraźny już zarys basenu Prezydenta i jeszcze istniejące drewniane Molo Pasażerskie, które za już niedługo zamieni się w Molo Południowe, jedno z najbardziej reprezentacyjnych miejsc w Gdyni. Na pierwszym planie willa przy ul. Sienkiewicza nr 5, poniżej hotel "Polska Riwiera", w lewo przy plaży Łazienki.

Mieszcząca się w budynku kasyna tzw. Sala Czarna, przeznaczona do karcianej gry w bakarata. Zgodnie z regulaminem, grę w bakarata rozpoczynano o godz. 17, a kończono o 7 rano. Osobom pragnącym bez rozgłosu uczestniczyć w hazardzie o wysokie stawki oferowano specjalne gabinety. Każdego drugiego i szesnastego dnia miesiąca wydawano gazetkę kasyna, zawierającą zestawienia wyników, informacje o technikach gier, teksty ogólniejsze, a także odpowiedzi na pytania nurtujące gości. Fot. Bruno Machtans, ok. 1930 r., zbiór M. Przewoźniaka – Gdynia. [IDX:2190,1126]

Powyżej, dom kuracyjny w Orłowie. Poniżej, willa i Restauracja Stolzenfels w Sopocie.