Prowadzący na molo deptak przed południową elewacją Domu Kuracyjnego – część najruchliwszego sopockiego szlaku spacerowego. Do dzisiaj ocalały jedynie ściany parterowego pawilonu, gdzie obecnie mieści się nocny lokal rozrywkowy „Fantom". W prawym górnym rogu widać pochodzącą z lat 1922–1923 dobudówkę, mieszczącą kasyno gry. W 1945 r. niemal cały widoczny ciąg zabudowy został spalony. Ok. 1935 r., zbiory prywatne. [IDX:2174,1164]

Widziany od ulicy Powstańców Warszawy (Nordstrasse) niewielki fragment trzeciego z kolei sopockiego Domu Kuracyjnego, wybudowanego i wspaniale wyposażonego w latach 1910–1912. Gmach ten, spalony w kwietniu 1945 r., nie został odbudowany. Ok. 1930 r., zbiór B. Wojewskiej – Sopot. [IDX:2168,1116]

Jeden z wielu pokazów mody dla klienteli Domu Kuracyjnego. Widzowie siedzieli przy stolikach kawiarnianych na tarasach. 1936 r., „Die Möwe". [IDX:2198,1112]

Najbardziej uczęszczany fragment sopockiego deptaka – pomiędzy zakładem kąpieli ciepłych a Domem Zdrojowym (budynek z arkadowymi wejściami to siedziba kasyna). W głębi – przeszklona galeria spacerowa przy molo. Wszystkie zabudowania widoczne po lewej stronie zdjęcia zostały spalone późną wiosną 1945 r.1929 r., Tow. Przyjaciół Sopotu. [IDX:2206,1160]

Samochód przystrojony kwiatami podczas automobilowego korsa kwiatowego w lipcu 1936 r. Przejazdy najpiękniej udekorowanych czterokołowców urządzano zwykle w szczytowym dniu sopockiego Tygodnia Sportu, czyli w tzw. Wielki Czwartek (Grosser Donnerstag). 1936 r., „Die Möwe". [IDX:2164,1160]

Widok na hotel 'Werminghoff" z ul. Północnej (Powstańców Warszawy) w kierunku ul. Południowej (Grunwaldzka). Z prawej wjzd w ul. Morską (Seestrasse - Boh. Monte Cassino). Hotel zbudowany w roku 1897, zaprojektował Wilhelm Lippke i był na owe czasy obiektem wysokiej klasy. W roku 1911 obiekt sprzedano a nabywcą był Bruno Hesse i tak też nazywał się od tego momentu hotel, w którym można było znaleźć z dwie restauracje, cukiernię, zakład fryzjerski i aptekę. Część lokali wynajmowano także na dłuższe okresy. W latach dwudziestych XX w. w skrzydle od strony ul. Morskiej mieścił się Palast Hotel spółki Kaiserhof, zaś od strony ul. Południowej urządzono restaurację "Zur Huette" oraz delikatesy i sklepy tekstylne. W 1934 r. nazwa hotelu zmieniono na Vorbach. W latach 1935 - 1936 przebudowano hotel nadając mu formę modernistyczną i podwyższając o poddasze z pokojami gościnnymi a projekt wykonał architekt Henry Brettschneider. Budynek został uszkodzony wiosną 1945 r. i ulegał ruinie. Ostatecznie wyburzony w roku 1951 r. a w jego miejsce wybudowano w 1960 r. Bar Alga.