Dzieci na ulicy Mostowej (An der Roten Brücke). W głębi most przy Bramie Nizinnej. Widok od strony Oruni. (Ok. 1915) [IDX:333,602]

Niemiecki następca tronu Fryderyk Wilhelm z małżonką na trybunie honorowej sopockiego hipodromu. 1912 r., BG PAN. [IDX:2144,2004]

Zajezdnia w Nowym Porcie.

Rankiem 23 sierpnia 1907 r. kilka sygnałów że coś złego się dzieje (spaczone drzwi, odpadające tynki, pękające ściany) w dwóch sąsiadujących kamienicach, pozwoliły na udaną ewakuację niemal wszystkich osób w nich zamieszkałych. Na szczęście nikt nie zginął a z tych co nie zdążyli uciec, najboleśniej skutek katastrofy odczuła panna Kiedrowski, gdy spadając do piwnicy zmiażdżyła obie stopy. Straty materialne były z kolei bardzo duże, oprócz całkowitego zniknięcia obu kamienic (uchowały się jedynie szczyty od strony bazyliki Mariackiej) zniszczony był także całkiem spory majątek osób tam zamieszkujących, jak choćby wspomnianej panny Kiedrowski, która prowadziła sklep z tapetami i które to wszystkie uległy zniszczeniu. Obaj właściciele, rencista Franz Feichtmeyer posiadacz domu z nr 48 oraz Paul Nachtigal handlujący kawą z nr 47, po katastrofie nie byli już w stanie odbudować swych domów i obaj sprzedali je sąsiadowi z nr 45/46 p. Bernardowi Braune, który w przeciągu dwóch lat postawił nowe budynki.

Jednym z najważniejszych towarów eksportowych wysyłanych z Polski przez port w Gdyni, był węgiel. Molo Węglowe było pierwszym fragmentem nowoczesnego portu, zastępując drewniany pirs istniejący w Gdyni tymczasowo. Tu zainstalowano najnowocześniejsze urządzenia załadunkowe, by skrócić czas postoju statków w porcie. M.in. zamontowano urządzenia pozwalające na zasyp ładowni statku, wprost z wagonów dzięki specjalnej rampie. Autor Annemarie Schwarzenbach

Trzy wczasowiczki w eleganckich strojach „codziennych" podczas powrotu ze spaceru na molu.1936 r., „Die Möwe". [IDX:2272,1138]